حضور محترم استاد محمدی ( شاعر ، متخلص و آشنا) با همسر و همراه برای ارائه شعری در مورد حکیم فردوسی

در ادامه به این شعر زیبا می پردازیم

ﻗــــﺪم ﭼـــﻮن ﻧﻬـــﺎدی ﺑـــﺪﻳﻦ ﺑﺎرﮔــﺎه  ﻧﺨﺴـﺖ از ﺧــﺪایِ ﺟﻬـــــﺎن ﻳــــﺎد ﻛـﻦ  از آن ﭘـﺲ دُرودی ﺑــﻪ اﺳــﺘﺎدِ ﻃـﻮس  ﭼــــــــﻮ آراﻣﮕــــــــﺎهِ ﺣﻜــــﻴﻢِ ﺳــﺨﻦ  ﺧﻤُـــﺶ ﺑــﺎش و آزادﮔــﻲ ﭘﻴﺸـﻪ ﻛــﻦ  ﻛـﻪ اﻳﻨــﻚ ﺧﺪاوﻧـــــﺪ ﺷـــﻬﻨﺎﻣﻪ اﺳــﺖ  ﻫﻤـــﺎنﻜﻮ ﺳــﻪ ده ﺳـــﺎل راﺣـﺖ ﻧﺪﻳـﺪ  ﭘـــــﻲ اﻓﻜﻨـــــﺪ ﻛﺎخِ ﺳـــﺨﻦ را ﭼﻨــﺎن  ز دُرِّ دَری ﮔـــــــــــﻮﻫـﺮِ ﺷــــــﺎﻫــﻮار  ﻫﻤـــﻪ ﺳــﺨـﺘﻪ ﻣﺎﻧﻨــــﺪِ ﭘـــﻮﻻدِ ﺳــﺨﺖ  ﺳـﺮود و ﻋﺠـﻢ را ﭼﻨـﺎن زﻧــﺪه ﺳـﺎﺧﺖ  ﻛـﻪ او راﺳــﺘﻲ را ﺳـــــــﺘﻮدن ﮔﺮﻓــﺖ  ﺣﻤﺎﺳــــــــﻪ از و ﻛـــــﺮّ و ﻓــــﺮّ ﻳﺎﻓﺘـﻪ  ﭼــﻮ ﻓﺮدوﺳـﻲ ار ﻣُﻠـﻚِ اﻳــﺮان ﻧﺪاﺷـﺖ  ﻛﻨـــﻮن ﻧــﺎﻣﻲ از ﭘﺎرﺳــﻲ ﻫـــﻢ ﻧﺒــﻮد  ﻛـﻪ ﺷــﺎﻫﺎن ﺧُﻔﺘـﻪ ﺑــﻪ آﻏــﻮش ﺧـﺎک  ﻛــﻪ ﺑــﺎ ﺻـــﺪ ﻫــﺰار آرزو ﻣـﺮده اﻧــﺪ  ز ﺷـــــــﻬﻨﺎﻣﻪ اش زﻧـــــﺪﮔﻲ ﻳﺎﻓﺘﻨــــﺪ  ﻧﮕــــــــﻮﻳﻢ ز رﺳــــــــﺘﻢ ﻳـــــﻞِ ﻧﺎﻣــﺪار  وﻟـــــــﻲ ﻧﻜﺘـــﻪ ای ﮔﻮﻳﻤـــﺖ ﻫﻮﺷــﺪار  ﺳــــــﭙﺲ ﺗــــــﺎ ﻛﻨـــﻲ ﺗـــﺮکِ آراﻣﮕــﺎه  ﺑـــﻪ ﻳــــﺎدی ﻏﺒـــﺎرِ رﺧـــﺶ ﭘـــﺎک ﻛـــﻦ  وَر اﻫـــﻞِ دﻟﻲ ﺟﺮﻋــﻪ ﺑــﺮ ﺧـــﺎک رﻳـــﺰ  ﻛـــــﻪ ﻣـــــﻦ آﺷـــــﻨﺎیِ ادب ﭘَــــﺮوَرم  ﮔـــﺮت آﻧـﭽــــﻪ ﮔـﻔــــﺘـﻢ ﺑـﺠـــﺎی آوری

ﮔـــﺪاﻳﻲ اﮔـــﺮ ﺻـــﺎﺣﺐِ ﻓــﺮّ و ﺟـــﺎه  دﻟـﺖ را ﺑـــﺪﻳﻦ ﻳــﺎد آﺑـــــــﺎد ﻛـــــــﻦ  ﺑﻪ ﺣﺮﻣـﺖ ﻓﺮﺳـت و زﻣﻴـﻦ را ﺑﺒﻮس  ﺑُـــﻮَد اﻳـــﻦ ﻣﻜــﺎنِ ﺷـــﺮﻳــﻒ و ﻛﻬـﻦ  ﺑـﻪ اﻳــﺮان و ﺗـﺎرﻳﺨـﺶ اﻧـﺪﻳﺸــﻪ ﻛـﻦ  ﺳُـــــــﺮاﻳﻨﺪه ی ﺑﺮﺗـــﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣـﻪ اﺳــﺖ  ﺷــﺐ و روز رﻧـــﺞ و ﻣــﺮارت ﻛﺸــﻴﺪ  ﻛــــــﻪ ﻣﺎﻧــﺎ ﺑُـــﻮَد در ﺟﻬــﺎن ﺟﺎودان  ﺑــﻪ ﮔــﺎهِ ﺷـﻤﺎرش دو ره ﺳــﻲ ﻫـﺰار  دلِ ﻧـــــــﺮّه ﺷــﻴﺮان ازو ﻟَﺨــﺖ ﻟَﺨــﺖ  ﻛـﻪ ﻛﻮﭘـﺎلِ ﻣﺮدی ﺑـــﻪ ﮔﺮدون ﻧﻮاﺧـﺖ  ﻛــــــﮋی را ز دﻟـﻬــــﺎ زدودن ﮔـﺮﻓـــﺖ  ﻛـﻪ ﺳـــﺮ ﭘﻨﺠــــﻪ ی ﺷــﻴﺮ ﻧــﺮ ﺗﺎﻓﺘــﻪ  ﻛـــﻪ ﺗﺨـﻢ ﺳــﺨﻦ را ﭘﺮاﻛَﻨـﺪ و ﻛﺎﺷـﺖ  ﺑــﻪ روح و رواﻧــﺶ ﻫــﺰاران دُ رود  ﻳــــــﻼنِ ﻓﺘــــﺎده ﺑــــــﻪ ﻛـــﺎمِ ﻫـــﻼک  ﺟﻬـــﺎن ﺑـــﺎ ﺟﻬﺎﻧـــﺪار ﺑﺴـــﭙﺮده اﻧــﺪ  دوﺑـــﺎره ﺑــــﻪ ﭘـﻴــﻜـــﺎر ﺑـﺸـــﺘـﺎﻓـﺘـﻨـﺪ  ﻛـــﻪ ﻧـــﺎﻣﺶ ﺑُـــﻮَد در ﺟﻬــﺎن ﭘﺎﻳـــﺪار  ﺑﺠـــــﺰ ﺗﺨـــﻢِ ﻧﻴﻜــﻲ ﺑـــﻪ دﻟﻬــﺎ ﻣﻜـــﺎر  ﭼــــﻮ ﻧـــﺎ ﺑﺨـــﺮداﻧﺶ ز ﺣﺮﻣــﺖ ﻣﻜـﺎه  رواﻧــــﺶ ﺑـــﻪ ﭘــﺮواز ﭼـــﺎﻻک ﻛــــــﻦ  ﻛـــــﻪ اﻳـــــﻦ اﺳـﺖ آﻳــﻴـﻦِ اﻫــﻞِ ﺗﻤﻴــﺰ  ﻏـﻢ و رﻧـﺞ ﻳــﺎران ﺑـﻪ ﺟــﺎن ﻣـﻲ ﺧَﺮم  ﭼــــﻮ ﻣِــﻬـــﺮ ﻓــﺮوزﻧــــﺪه ی ﺧـــﺎوری